Όταν η Καστορία εκμηδενίζει τις αποστάσεις για μία φωτογραφία!

Ελένη Πατρινού. Η Ελένη μου, ερασιτέχνης φωτογράφος με καταγωγή από την Πελοπόννησο και πιο συγκεκριμένα την Αμαλιάδα, γεννημένη και μεγαλωμένη στην Αθήνα, δεν έχει καμία σχέση με βόρεια Ελλάδα-όπως μου δήλωσε-αλλά να που έκανε λάθος. Έχει σχέση και μάλιστα έχει την καλύτερη: σχέση εθιστικής αγάπης!

Το αγαπημένο κορίτσι του ΣΚΑΪ, αφού πάμπολλες φορές στα δελτία ειδήσεων έχουν φιλοξενηθεί οι ματιές της, έγινε φίλη της γυρολιμνιάς μου λίγους μήνες πριν και έγινε και δική μου φίλη, με τρόπο που εμείς οι 'photoholics' ξέρουμε να γνωριζόμαστε: πρώτα μέσα από τις φωτογραφικές μας ματιές και μετά φυσιολογικά..!

 

«Έρχομαι Καστοριά!!» έγραφε το μήνυμα μαζί με πιθανές ημερομηνίες άφιξης.. και ενώ είχαμε πεί να βολτάρουμε παρέα, εγώ δεν μπορούσα να είμαι εκεί! Φυσικά, έχοντας μια διαρκή επικοινωνία για την απαιτούμενη καθοδήγηση (ποια καθοδήγηση δηλαδή, αφού στην Καστοριά το μόνο που χρειάζεσαι είναι όρεξη να περπατάς και όπου σε βγάλει!), με φωτογραφίες να έρχονται στον υπολογιστή μου από ό,τι την εντυπωσίαζε και με απίστευτη ενέργεια που αντιλαμβανόμουν από τον τρόπο που μου περιέγραφε πώς περνούσε, είπα πως αυτό το αφιέρωμα θα γίνει ακόμα και εξ’αποστάσεως.

Και πιστέψτε με, καλύτερα έτσι για να μην την επηρέαζα ΥΠΕΡ-θετικά για αυτή την πόλη…

• … ερασιτέχνης φωτογράφος με φωτογραφικά διαμάντια! Πιστεύεις τελικά πως μια φωτογραφία για να μαγέψει χρειάζεται πάντα τον επαγγελματισμό;

Όχι βέβαια, υπάρχουν φωτογραφίες που σε μαγεύουν και ας είναι και από κινητό, υπάρχουν φωτογραφίες που έχουν τραβήξει μικρά παιδιά και έχουν αφήσει κόσμο άναυδο...
 

• Τί είναι αυτό που σε εμπνέει να φωτογραφίζεις;

Η συναισθηματική μου φόρτιση, είτε με θετικά συναισθήματα είτε με αρνητικά...
Από χαρακτήρα μου είμαι δυναμική αλλά και ευαίσθητη, αυτά συγκρούονται, οπότε κάθε κλικ διαπίστωσα ότι έχει ηρεμιστικό αποτέλεσμα...

• Οι φωτογραφίες σου, από τον καιρό που σε γνωρίζω-αρχικά φωτογραφικά- και έπειτα και πιο προσωπικά, έχουν κάθε φορά να προσφέρουν στο μάτι, μια γκάμα συναισθημάτων. Τί είναι αυτό που νιώθεις εσύ όταν βλέπεις τις φωτογραφίες σου;

Την ώρα που τραβάω ήδη "νοιώθω" και θέλω να τα "κρατήσω" τα όποια συναισθήματα εκείνη την στιγμή, αν καταφέρω να τα περάσω και στους άλλους μεγάλη η χαρά μου και ξέρεις έτσι γεμίζω μέσα μου. Όταν νοιώθοντας κάποια συναισθήματα εκείνη την στιγμή που τραβάω, αλλά και την ώρα που παρουσιάζω το αποτέλεσμα πρώτα σε μένα. Είτε είναι ίδια είτε διαφορετικά.
Ο κόσμος ευτυχώς έχει "αγκαλιάσει" τις φωτογραφίες μου κάποιοι μου είπαν ότι τους ξεκουράζω...
Συγκινούμαι όταν μου το λένε...

• Επίσκεψη στην Αρχόντισσα. Δεν ήταν η πρώτη σου φορά, το ξέρω, αλλά να τολμήσω  να ρωτήσω τί σε ξαναφέρνει στα μέρη μας; Ποιο ήταν το κίνητρο;

Μα ο έρωτας! Πρώτη φορά που ήρθα στην Καστοριά, ήταν δυστυχώς πριν περίπου 5 χρόνια, τότε δεν είχα μηχανή... Καταλαβαίνεις πόσο κατάλοιπο μου είχε μείνει ειδικά όταν άρχισα να αγαπάω και να ασχολούμαι με την φωτογραφία? Ήταν σαν ένας έρωτας ανεκπλήρωτος! Σαν να ήμουν δεμένη και να μην μπορούσα να αγκαλιάσω αυτό που ποθώ. Την δεύτερη φορά προσπάθησα να ανακτήσω το χαμένο χρόνο... έμεινα 2 μέρες μόνο και κοιμήθηκα μόνο 4-5 ώρες σύνολο... Την τελευταία φορά πάλι λίγο ήταν... κάθε φορά θέλω και περισσότερο...
Αλλά έτσι είναι οι πραγματικοί έρωτες, παθιασμένοι... 

• Γυρολιμνιά, παλιά πόλη, κύκνοι, χρυσοκίτρινα φύλλα, παιχνίδια του ουρανού, βάρκες, άνθρωποι. Φωτογράφισες τα πάντα. Παρόλα αυτά, τί λάτρεψες παραπάνω;

Τα πάντα, γιατί όπως τα έγραψες, όλα αυτά είναι η Καστοριά... έχεις τα πάντα! Λατρεύω ό,τι  παλιό, αν και στεναχωριέμαι πολύ που αφήνονται στο πέρασμα του χρόνου, λατρεύω την φύση και αυτό φαίνεται από τις φωτογραφίες μου, τις αντανακλάσεις, το υγρό στοιχείο ... και οι άνθρωποι της μου ταιριάζουν... έχω καλούς και αγαπημένους φίλους στην Καστοριά που πάντα με περιμένουν και με ανέχονται και τους ταλαιπωρώ αλλά έχουν δεχτεί  το πάθος μου με την φωτογραφία... 

  

• Αν σου ζητούσα να μου περιγράψεις την ιδανική φωτογραφική διαδρομή στην πόλη, θα μπορούσες να μου δώσεις την δική σου εκδοχή;

Μου βάζεις δύσκολα... Θα μπορούσα να περπατάω από πάνω από τα ΤΕΙ βλέποντας περιφερειακά και από ψηλά την Καστοριά, έως το γύρο της λίμνης να ανέβαινα Προφήτη Ηλία και ενδιάμεσα να περνούσα και από το Ντολτσό!!! 

Εντάξει θα μαζευτώ, την πλάτυνα πολύ την διαδρομή μου, είπαμε παθιάζομαι αλλά σε τελική "γεμίζω" την κάρτα μνήμης της μηχανής αλλά και της καρδιάς μου με  μία Γυρολιμνιά και μία ενδιάμεση βόλτα στο Ντολτσό.
 

• Πρόσφατα η Καστοριά χαρακτηρίστηκε ‘η πόλη των φωτογράφων’. Η γνώμη σου;

Δεν είναι απλά η "πόλη των φωτογράφων" είναι  ο  "παράδεισος των φωτογράφων".

 • Η συνεργασία μας, με αυτό το μικρό αφιέρωμα, έχει ως θεμέλιο τη Γυρολιμνιά. Εγώ, για ευνόητους  λόγους είμαι ερωτευμένη και είναι γνωστό αυτό εδώ και καιρό.  Εσύ θέλω να μου πεις: Τι ένιωσες καθώς έκανες αυτή τη διαδρομή;

Την πρώτη φορά ένοιωσα "κεραυνοβόλο έρωτα"  τις  υπόλοιπες  2-3 φορές  ένας  έρωτας που άρχισα να γνωρίζω, να δένομαι και δεν μπορώ να ξεπεράσω... και δεν μπορώ ούτε να τον έχω, βλέπεις ... είναι τόσο μακριά μου ... υπήρξε μέρα που έκανα δύο φορές την Γυρολιμνιά και  δεν είναι μικρή απόσταση... όπως  ξέρεις, με ένα βαρύ φωτογραφικό εξοπλισμό, κι αν δεν αισθανόμουν κυριολεκτικά να με πονούν τα πόδια μου και όλο μου το σώμα, ίσως να την έκανα και 3η φορά την ίδια μέρα...

• Όταν εγώ έδωσα την πρώτη μου συνέντευξη, είχα πει πως «αν μάθεις για την Καστοριά, αν την νιώσεις, την ερωτεύτηκες!». Προσυπογράφεις;

(γέλια)..υπογραφή και σφραγίδα ψυχή και σώματι θα έβαζα...!

 

• Μια ευχή σου για την Γυρολιμνιά μου…

Για μένα η Γυρολιμνιά έχει κάτι μοναδικό ... συνδέει τον Βορρά με τον Νότο και το αναλύω λίγο παραπάνω, για παράδειγμα βλέπεις στα νερά της από "καράβια" όπως λέγανε νομίζω τις ψαρόβαρκες εκεί έως μοντέρνα ιστιοπλοϊκά που έχουμε εδώ στο νότο και στον Αργοσαρωνικό που βλέπω εγώ κάθε μέρα ...... να συνεχίσει  λοιπόν να μας μαγεύει με την μοναδικότητα και την διαφορετικότητα που εγώ τουλάχιστον βλέπω...
Φυσικά ακριβώς το ίδιο βλέπω και στο blog σου να συνεχίζει να μας μαγεύει και να κρατά ενωμένα το Βορρά και το Νότο...

Θα μπορούσα να γράφω ώρες ολόκληρες για κάποιον που αγάπησε την Καστοριά μέσα από φωτογραφίες και ανθρώπους, αλλά θα αρκεστώ στο ταξίδι των ματιών σας μέσα από τις φωτογραφίες της.

Προσωπικά, σε ευχαριστώ για αυτή την συνεργασία (χμμ, δεν μου αρέσει η λέξη για το 'μεταξύ μας' , θα την αλλάξω!), σε ευχαριστώ λοιπόν για την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε στον κόσμο μια άλλη ματιά της Καστοριάς: από κάποιον που ήρθε μόνο και μόνο για να την φωτογραφίσει..

Αυτό και αν είναι κίνητρο.....

Την αγάπη μου...

Φωτογραφίες : Ελένη Πατρινού
Κείμενο-Επιμέλεια : Ντίνα Παπαγεωργίου
Facebook :Γυρολιμνιά Καστοριάς
Instagram : dina__pap__photography__

Info: H Ελένη Πατρινού, θα βρίσκεται στην αίθουσα εκδηλώσεων Πολιτιστικού Κέντρου Αμφίκλειας, από τις 26-31 Δεκεμβρίου, όπου ο ίδιος ο Δήμος, δίχως δίχως τόσα χρόνια να έχει άλλο τέτοιου είδους φωτογραφικό υλικό, προσφέρθηκε κυριολεκτικά να της καλύψει μία προσωπική έκθεση! Η Αμφίκλεια, 17 χλμ από το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού, με πολύ παραδοσιακό χαρακτήρα, είναι ένα μέρος που η ίδια  αγάπησε ενώ δεν κατάγεται από εκεί και εξού και ο τίτλος της έκθεσης «έτσι όπως την περπάτησα, έτσι όπως αγάπησα τις ομορφιές της».
Επιπλέον, ο Δήμος Αμφίκλειας - Ελάτειας επέλεξε φωτογραφία της με την Αμφίκλεια για την διαφημιστική καμπάνια της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, γεμίζοντας το μετρό στην Αθήνα..!