Μαμά σ'ευχαριστώ για...

...ΟΛΑ!

Τί μπορεί να απαριθμίσει άραγε κάνεις για την μητέρα;Μια ζωή μετράμε..και θα μετράμε..ακόμα και όταν δεν θα είναι δίπλα μας και θα είναι η σκέψη και οι μνήμες εκείνες που θα καταγράφουν.

Μια τόση δα λέξη με 4 γράμματα,καταφέρνει καθημερινά να μας κάνει να χρησιμοποιούμε εμείς τα παιδιά,όλα τα γράμματα του αλφάβητου,για να ρωτάμε,να ζητάμε,να κάνουμε παράπονα,να εκφραζόμαστε,να μιλάμε ώρες ατέλειωτες..αλλά και να σιωπούμε..και είναι εκείνες οι σιωπές,που μια μάνα μόνο μπορεί να ακούσει.Θα τις ακούσει τόσο καθαρά,που θα σε πάρει μια δυνατή αγκαλιά και μπορεί να μην πει λέξη,αλλά θα ξέρεις ότι τα έχει πει όλα!

Σε μία βόλτα μου με την δική μου μαμά λίγες μέρες πριν στην αγαπημένη γυρολιμνιά,σαν από μήνυμα του σύμπαντος (;)-ποιος ξέρει-νιώσαμε την μαγική αυτή σχέση και στους πρωταγωνιστές της λίμνης!Και λίγες μέρες μετά,δεν θα μπορούσα παρά να σας γράψω λίγες γραμμές και να μοιραστώ μαζί σας αυτή την γλυκιά σύμπτωση!

Γεννήθηκαν και κάνουν δειλά δειλά τα πρώτα βήματα στην ζωή,την "σκαπουλάρουν" για να απολαύσουν τον ήλιο!

Και εσείς θα νομίζετε ότι είναι μόνα τους;Τί και αν φαίνεται να μεγάλωσαν;Ξέρετε πολύ καλά ότι όσα χρόνια και αν περάσουν,θα είμαστε πάντα τα "μικρά" τους...

Εκεί,φρουροί!Γιατί "ξέρει παιδί μου η μαμά!!Εσύ είσαι μικρό ακόμα!!" (και ας είσαι 2 μέτρα που λέει ο λόγος). Και μάλιστα "ετοιμοπόλεμοι" με το ένα πόδι..όπως πάντα "στο πόδι",στο ένα,κυριολεκτικά!Σας έχω και την φωτογραφική απόδειξη.Περπάτησα με την δική μου μαμά να με ανέχεται και εμένα εκείνη την μέρα,να σταματάω κάθε τόσο για να φωτγραφίζω,συζητώντας αυτό που βλέπαμε με τα μικρά "ντιβάκια" και την προστασία που δεχόταν..στο γυρισμό επιβεβαιωθήκαμε.Το γιατί το βλέπετε:

Στην οικογενειακή τους βόλτα,αυτός ο γλυκύτατος σκύλος,ήθελε να παίξει λίγο παραπάνω,με μια λίγο διαφορετική παρεά..φυσικά ποιος είδε την μαμά (μπορεί να σας λέω και ψέματα,δεν είμαι καλή στην αναγνώριση του φύλου!) και δεν φοβήθηκε!Ήχοι,φτερούγισμα προειδοποίησης να μην πλησιάσει κανείς και κακός χαμός!Το αποτέλεσμα;Μα φυσικά το οικογενειακό κάδρο που μου χάρησαν γεμάτοι υπερηφάνεια!

Κάπου διάβασα το εξής: "Υπάρχει πάντα μια ιστορία πίσω από το κάθε τί.Σαν μια φωτογραφία που βρίσκεται σε έναν τοίχο.Σαν ένα σημάδι στο πρόσωπό σου.Κάποιες φορές οι ιστορίες αυτές μπορεί να είναι απλές..κάποιες φορές όμως,σκληρές και σπαραχτηκές.Αλλά πίσω απο κάθε ιστορία,θα βρίσκεις πάντα μια ιστοριά της μαμάς,γιατί αυτή,η ιστορία της δικής σου μαμάς,είναι η αρχή της δικής σου ιστορίας."

Χρόνια σας πολλά..!!!

Την αγάπη μου..
(αυτή τη φορά στην δική μου μαμά-ήρωα!)


Κείμενο-Φωτογραφίες:Ντίνα Παπαγεωργίου