Έτσι γνωριστήκαμε.Η πρώτη συνέντευξη για την Γυρολιμνιά Καστοριάς.

Η σελίδα στο facebook, ήταν ακόμα στα πρώτα της βήματα, η ταυτότητά μου δεν ήταν γνώστη και όλοι απορούσαν (όσοι δεν με ήξεραν τουλάχιστον!) ποιος βρίσκεται πίσω από αυτή.

Ο δημοσιογράφος Λευτέρης Θεοδωρακόπουλος, με έκδηλη την αγάπη του για την Καστοριά μας, λάτρεψε από την πρώτη στιγμή την σελίδα. Αναζήτησε και με βρήκε.. άλλωστε το δημοσιογραφικό δαιμόνιο είναι εν δράση σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις!
Αρκετές φορές φιλοξένησε φωτογραφίες μου στο προσωπικό του blog, το αγαπημένο μου Πινάκιο, αλλά και άλλες φορές στόλιζε με τα κείμενα του, στιγμιότυπα που τον ενέπνεαν. Και κάπως έτσι, έφτασε η πρότασή του για την ολοκληρωμένη συνέντευξη, η οποία ήταν τιμή μου. Και ο λόγος; Γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω για την πόλη μου, να την επικοινωνήσω στον κόσμο και να προσπαθήσω να τους πείσω ότι η υπερβολή δεν είναι, παρά η απλή πραγματικότητα. Γιατί αυτή η πόλη είναι το γνωστό "ΟΛΑ.ΠΟΛΥ."

Διαβάστε ένα κομμάτι της συνέντευξης :

● Πως «γεννήθηκε ιδέα της Γυρολιμνιάς;
Καλησπέρα καταρχήν και σε ευχαριστώ πολύ για αυτή την συνέντευξη. Ήσουν ο πρώτος δημοσιογράφος-και αυτό είναι κάτι που θέλω να τονίσω-που με αναζήτησε μέσα από τις φωτογραφίες μου, και εν συνεχεία προέβαλλε την δουλειά μου στο Πινάκιο και στο ευρύ κοινό. Αν σου απαντήσω πως δεν υπήρχε καν ιδέα θα θεωρηθεί αστεία απάντηση;Ήταν λοιπόν ένα από τα συνηθισμένα απογεύματα που πήγαινα για τρέξιμο στην Γυρολιμνιά. Στον γυρισμό και λίγο πριν τα ‘Πετσιά’, που λεμέ και εμείς οι Καστοριανοί (περιοχή που ονομάστηκε έτσι γιατί παλαιοτέρα οι γουναράδες άπλωναν τα δέρματα),το καθρέφτισμα του ουρανού με τα σύννεφα στα νερά της λίμνης, ήταν τόσο μοναδικό στο βλέμμα μου, που χωρίς να το σκεφτώ έβγαλα το κινητό μου, έκανα το μαγικό ‘κλικ’ και παρακαλούσα να έχει αποτυπωθεί όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικά και ακριβώς όπως το έβλεπα εκείνη την στιγμή (πράγμα δύσκολο βέβαια!). Γύρισα σπίτι και ανέβασα την φωτογραφία στον λογαριασμό μου, όπως έκανα και με άλλες φωτογραφιες. Σκέφτηκα, πως αφού κάθε μέρα όλο και από κάτι ξετρυπώνω, γιατί να μην τις έχω συγκεντρωμένες και για όσους δεν ήταν ‘φίλοι’ μου..; Τέτοια ομορφιά ποιος δεν θα ήθελε να την βλέπει; Και κάπως έτσι, έχτισα την πρώτη «φυλακή» που φιλοξένησε και την πρώτη φωτογραφία.

● Το εγχείρημα σου (υποθέτω πως) έχει σκοπό να μάθουν για τις ομορφιές της Καστοριάς και άνθρωποι που τις αγνοούν…αλήθεια κατά πόσο το έχεις καταφέρει αυτό;  Ποιες είναι οι αντιδράσεις του κόσμου ή αν προτιμάς των χρηστών στην θέα των εικόνων σου;

Πλέον ναι. Σε ένα βαθμό το εγχείρημα αυτό με την όποια έκταση έχει πάρει, είναι να μάθει ο κόσμος σε τί παράδεισο ζει ή αν δεν ζει εδώ, γιατί να τον επισκεφτεί. Οι χώρες που έχουν ταξιδέψει οι φωτογραφίες μου είναι πάρα πολλές βάση στατιστικών της σελίδας. Μάλιστα δεν σου κρύβω ότι μεγάλοι εικαστικοί από το εξωτερικό είναι θαυμαστές, πράγμα που με κάνει χαρούμενη γιατί εδώ πρέπει να πω ότι όλο αυτό είναι καθαρά ερασιτεχνικό. Εκείνο όμως που με γεμίζει στο 100% είναι τα μηνύματα ανθρώπων και κυρίως των απανταχού Καστοριανών, που περιμένουν πως και πως κάθε ανάρτηση γιατί νοσταλγούν την πόλη και εγώ έχω τον ρόλο της γέφυρας αναμνήσεων-πραγματικότητας. Αυτό είναι για 'μένα η μεγαλύτερη ανταμοιβη. Τα όμορφα λόγια τους, η καλοσύνη, οι ευχές. Μου αρκούν. Το σημαντικό στη ζωή είναι να μπορείς καμιά φορά να ‘δανείσεις’ τα μάτια σου να δουν και όσοι δεν έχουν την δυνατότητα. Υπαρχει καλύτερο δώρο;

● Θεωρείς πως η Καστοριά είναι τόσο γραφική που μπορεί κανείς να αντλήσει δεκάδες στιγμές που θα μείνουν χαραγμένες στην μνήμη του;
Αυτό είναι κάτι καθαρά υποκειμενικο. Σιγουρα όμως δεν πιστεύω ότι δεν μπορεί να βρει κάτι που θα του μείνει στην μνημη. Το θεωρώ αδυνατο. Αλλωστε η πόλη συνδυάζει τόσα πολλά πράγματα, τοπία, ιστορια, παράδοση..Σημασία έχει να θέλεις να μαθεις. Να την επισκευτείς και να έχεις τα μάτια και τα μάτια της ψυχής σου ανοιχτα. Και πίστεψέ με, αν μάθεις για την Καστορια, αν την νιωσεις, την ερωτεύτηκες.

● Γιατί μια τόσο όμορφη πόλη δεν έχει αξιοποιηθεί τουριστικά;

Δεν νομίζω να είμαι το κατάλληλο άτομο να απαντήσει. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι ναι μεν έχει τουρισμό, αλλά ταυτόχρονα δεν έχει τον τουρισμό που της αξίζει να έχει. Η Καστοριά είναι μια πόλη που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απολύτως από καμία πόλη που χαρακτηρίζεται ως τοπ προορισμός. Είναι μια πόλη που έχει ένα μελαγχολικό Φθινόπωρο με χρώματα γκρι-πορτοκαλί, έναν χειμώνα κατάλευκο, μια άνοιξη ευωδιαστή που μαζί με το άνθισμα των λουλουδιών ανθίζει και η ψυχή μας και ένα καλοκαίρι ιδανικό να δροσίσει και τους πιο απαιτητικούς. Υπάρχουν εξαιρετικά ξενοδοχεία, παραδοσιακοί ξενώνες, καταλύματα για όλα τα γούστα και την οικονομική δυνατότητα, εύκολη πρόσβαση από τα οδικά δίκτυα και πάνω από όλα ανθρώπους που είναι εγκάρδιοι, φιλόξενοι και ενδιαφέρονται για να προβληθεί ο τόπος. Προσωπικά, δεν θα σταματήσω να την προβάλλω..και όταν κάτι το προβάλεις από καρδιας, κατι πετυχαινεις. Και εμείς οι Καστοριανοί θέλω να πιστεύω πως έχουμε καρδιά.

● Τι θα έλεγες σε όσους χρησιμοποιήσουν στο μέλλον τις φωτογραφίες σου…να αναφέρουν πηγή; 

Δεν θα το έλεγα μόνο για τις δικές μου. Βλέπω απίστευτες φωτογραφίες στο διαδίκτυο. Μοναδικές. Από επαγγελματίες και μη. Πραγματικά είναι κρίμα για έναν ο οποίος εκείνη την στιγμή σου κάνει ένα δώρο και σου χαρίζει μια στιγμή που ίσως δεν θα έβλεπες, να τον παρακάμπτεις και να την καρπώνεσαι. Η πηγή είναι η ταυτότητα της φωτογραφιας. Ο ρόλος της είναι να ταξιδεύει, αλλά πείτε μου ποιος ταξιδεύει χωρις ταυτότητα;


Η φωτογραφία είναι ένα πάθος που σε διακατέχει και σε κάνει να βλέπεις πέρα από αυτό που προστάζουν τα μάτια..
Και με τέτοια παθιασμένη οπτική, βλέπεις τα πάντα γύρω σου αλλιώς.. και μαζί με εσένα και όλοι όσοι σε ακολουθούν στο ταξίδι που τους προσφέρεις.


Την αγάπη μου...




Συνέντευξη : Λευτέρης Χ.Θεοδωρακόπουλος, Πινάκιο 
Φωτογραφίες : Παπαγεωργίου Ντίνα, Γυρολιμνιά Καστοριάς



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις