Το σκοτάδι του ενός, δυο μαζί, το κάνουν φως.. λένε.

Ξέρετε ότι εδώ και αρκετό καιρό που τα λέμε από το blog, αλλά και ακόμα περισσότερο καιρό από την αγαπημένη σας, πλέον, σελίδα 'Γυρολιμνιά Καστοριάς', προσπαθώ να σας δίνω μέσα από τον φωτογραφικό μου φακό, ό,τι πιο φυσικό, ό,τι πιο συναισθηματικό, ό,τι πιο αληθινό..
Μπορεί όχι πάντα τόσο επαγγελματικά, αλλά πάνω από ολά με συναίσθημα στο 100% και αγάπη απεριόριστη για την πόλη, που είναι καταφύγιο ονείρων για όλους μας.


Μέσα από την σελίδα αυτή, καθημερινά γινόμαστε όλο και περισσότεροι, η παρέα, όπως σας λέω συχνά, μεγαλώνει, αλλά εκείνο που δεν θα σταματήσει ποτέ να με συγκινεί, πέρα από κάθε τί άλλο, είναι ο τρόπος που γίναμε φίλοι. Μέσα από ενα απρόσωπο διαδίκτυο, με την δύναμη της φωτογραφίας, που προσωπικά θεωρώ ότι είναι αποτύπωση συναισθήματος των ματιών.

Κάπως έτσι συνέβει και με τον καλό μου φίλο, Θύμιο Νίκου. Ένα μήνυμα το βράδυ έγραφε : "μόλις γύρισα από νυχτερινή γυρολιμνιά!".. όντας λίγα χιλιόμετρα μακριά της, εγώ, ήταν σαν να ταξίδευα ήδη, σαν να ήμουν εκεί την ώρα της φωτογράφισης! Μαγικό...

Φωτογραφίες έφτασαν στο mail μου και είχαν όλες έναν παραλήπτη : εμένα και την γυρολιμνιά μου.
Φωτογραφίες που υπογράφει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για την σελίδα μου ο Θύμιος Νίκου, θέλωντας να είμαι εγώ αυτή που θα σας τις χαρίσω για πρώτη φορά.

Δεν χάνω ευκαιρία και αμέσως σας δίνω και εγώ μια "αποκλειστικότητα", ότι ένα δημοσιογραφικό δαιμόνιο με κατέκλεισε και χώρις να πω κάτι άλλο, ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά:



-Θύμος Νίκου. Πρόσφατα συνδεδεμένος με το υπέροχο άλμπουμ της νυχτερινής Καστοριάς.
Μίλησέ μου λίγο για εσένα. Φωτογράφος επαγγέλματος ή ‘καρδιας;


Αγαπημένο χόμπι!!! Όπως το λες.. καρδιάς ..η λέξη που τα λέει όλα.



-Τί είναι για εσένα η φωτογραφία; Αν σου ζητούσα να μου το περιγράψεις με 5 λέξεις, ποιες θα ήταν αυτές;


Μια εικόνα χίλιες λέξεις λέει μια κινέζικη παροιμία! Τί να πω με πέντε λέξεις μόνο…





Και μετά τις πρώτες εικόνες, δεν έχει και άδικο.. τί μπορεί να πει κανείς; Υπάρχουν λέξεις; Προσωπικά δεν μπορώ να εκφράσω αυτό που βλέπουν τα μάτια με τα 24 γράμματα της Ελληνικής γλώσσας.

Η επόμενη σειρά φωτογραφιών είχε τίτλο "το κόκκινο του έρωτα στην Γυρολιμνιά".. αβίαστα μου ήρθε στο μυαλό, με το που τις είδα στο ξεσκαρτάρισμα! Λένε πως το κόκκινο χρώμα, είναι το χρώμα του πάθους, ένα χρώμα που επενεργεί εσωτερικά μας, με μια τεράστια δύναμη, με μια έντονη κυριαρχία, με εκρηκτικό συναίσθημα. Άλλωστε, φίλοι μου, αυτό δεν είναι ο έρωτας;







(και η συνέντευξη συνεχίζεται)



-Είχα την χαρά να σε έχω γνωρίσει νωρίτερα, όταν ακόμα ήσουν από τους πρώτους υποστηρικτές της σελίδας μου. Φωτογραφίζεις με ποικίλη θεματολογία στα άλμπουμ σου, στο προσωπικό σου προφίλ. Τί είναι αυτό που σου αρέσει, όμως, να φωτογραφίζεις περισσότερο;


Δεν νομίζω να υπάρχει κάτι στη φύση που να μην αξίζει να φωτογραφηθεί!!!

Συχνά μαγεύομαι από τα χρώματα του ουρανού!!


-Φωτογράφιση μόνος ή με παρέα; Τί θα διάλεγες;


Συνήθως μόνος!!! Δεν λέω ποτέ όχι σε καλή παρέα, αλλά οι φωτογράφοι δεν είμαστε και οι καλύτεροι σ’ αυτό!!!



-Κοινή μας αγάπη η Καστοριά και πιο συγκεκριμένα η Γυρολιμνιά.  Μου ‘χάρισες’ μια ολόκληρη βόλτα από την πιο όμορφη ώρα της ημέρας και μάλιστα κατ’ αποκλειστικότητα. Γιατί σε έμενα λοιπόν;


Πολύ απλά… γιατί αγάπησα τη σελίδα σου με την πρώτη ματιά!!!


Προσπάθησα να φανταστώ την σειρά με την οποία φωτογράφιζε.. όπως έκανα και με τις δικές μου ιστορίες πάντα! Βλέποντας την πρώτη κόκκινη φωτογραφία, ένα χάσιμο στο μαγικό τοπίο με τα φύλλα που είναι τόσα πολλά, σε θυμωνιές, φωτογραφίζονται από κάθε έναν, επαγγελματία-ερασιτέχνη. Κάτω φύλλα.. σηκώνεις το βλέμμα και βλέπεις ό,τι απέμεινε στα δέντρα.. και στην μέση η λίμνη.. να κρατά τις ισορροπίες ή και να τις σπάει με ένα κύμα, μπλέκοντάς τα και ανακατεύοντάς
τα.

Θαυμάζετε; Δεύτερη, τρίτη κόκκινη φωτογραφία.. μέχρι που φτάσαμε Μαυριώτισσα! Φύλλα και εδώ.. ερημιά.. αλλά στον έρωτα καμιά φορά είσαι και μόνος.. το κόκκινο χρώμα αρχίζει και σπάει με το κτίσμα να σου τραβάει την προσοχή. Αλλά πριν σπάσει τελείως, σου χαρίζει το πιο παθιασμένο κόκκινο χρώμα..


Το μάτι μου άθελα και για πρώτη φορά, έπεσε στην πινακίδα. "Κίνδυνος από πτώση βραχών και από την παρουσία τους στο οδόστρωμα", τελικά όσο και αν έχουμε μάθει να θαυμάζουμε πρώτα ό,τι είναι οικείο στο μάτι μας, ίσως από παλαιότερες λήψεις, εγώ αυτή την φωτογραφία την λάτρεψα. 

Το γιατί; Θέλετε να σας το εξηγήσω λογικά και θα έχετε απόλυτο δίκαιο, απλά πάντα είχα μια τρέλα να παραλληλίζω ό,τι έβλεπαν τα μάτια μου, με ό,τι ένιωθε η ψυχή μου. Η πινακίδα που κάτι σημαίνει, τα βράχια που είναι εκεί να την επιβεβαιώσουν, πίσω η Αρχόντισσα λαμπερή..και ψηλά; Ψηλά τα αστέρια.. και είναι αυτή η στιγμή που κάνω την σκέψη:
"Κίνδυνος απο πτώση αστεριών και από την παρουσία ευχών στο οδόστρωμα".. αυτή είναι η δική μου εκδοχή..

-Θα μπορούσα να γράφω κείμενα με έμπνευση αυτές τις φωτογραφίες σου, όπως κάνω με τις δικές μου, για ώρες.. αλλά κάπου εδώ θα αφήσω τον κόσμο να θαυμάσει.
Μια ευχή για την σελίδα και το blog θέλω, πριν κλείσω με το γνωστό ‘την αγάπη μου’..

Εύχομαι όλο και περισσότερα μάτια να απολαμβάνουν τις όμορφες στιγμές που απλόχερα χαρίζεις!!!



Και κάπως έτσι, με τον διαβήτη να έχει σιγά σιγά ολοκληρώσει τον κύκλο της Γυρολιμνιάς, κλείνει και αυτό το άρθρο, αυτή τη φορά με ένα κομμάτι από την συλλογή του Θύμιου Νίκου και όχι της δικής μου και αυτό γιατί όπως σας ξαναείπα, δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από την κοινή αγάπη για κάτι, από την αλληλοεκτίμηση, από τον σεβασμό του ενός, για την δουλειά του άλλου.

Μέσα από όλη αυτή την προσπάθεια, εσείς κερδίζετε άλλη μια ματιά στην Αρχόντισσα.. εγώ κερδίζω φίλους και το μαγικό "Ντίνα" ίσως κάπου τυχαία στον δρόμο, ακόμα και αν δεν έχουμε γνωριστεί ποτέ.

 
Την αγάπη μου...


 
Φωτογραφίες : Θύμιος Νίκου (δείτε το άλμπουμ εδώ)
Κείμενο : Ντίνα Παπαγεωργίου


facebook page: Γυρολιμνιά Καστοριάς


*(τίτλος εμπνευσμένος από στίχους του Άλκη Αλκαίου "Υπνόσακος"/Μπάμπης Στόκας)

Σχόλια

  1. Προφανώς δεν είστε από τη Καστοριά και χρησιμοποιείτε την λέξη "γυρολιμνιά" αντί του "γύρου της λίμνης".
    Παρακαλώ μη συνεχίζετε, σεβαστείτε την παράδοση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρχικά καλημέρα και ευχαριστώ που μπήκατε στον κόπο να σχολιάστε κάτι που προφανώς δεν σας αρέσει και σας προσβάλλει στο κομμάτι της παράδοσης (!).
      Με εκπλήσσει το γεγονός, ότι εσείς που είστε από την (και όχι τη) Καστοριά δεν έχετε ακούσει κανέναν Kαστοριανό, να αποκαλεί τον γύρο της λίμνης και "γυρολιμνιά"..θα το προσπεράσω όμως, λέγοντάς σας, πως το blog είναι προσωπικό, το εάν είμαι Καστοριανή ή όχι το γνωρίζει ο κόσμος που με παρακολουθεί και την επόμενη φορά που θα έχετε αμφιβολία ή απορία, κάντε τον κόπο να μου το πείτε κατ’ ιδίαν και επώνυμα, γιατί δεν συνηθίζω να απαντώ σε πρόσωπα με XXX, καθώς παραπέμπουν σε χ εξόδου, χ αρνητικό, χ κακόβουλο.
      Έχετε όλο το ελεύθερο να μην ξαναδιαβάσετε κάποια δημοσίευση, δεν έχετε όμως κανένα βάσιμο επιχείρημα, ώστε να θεωρείτε ως "παράδοση", κάτι που μόνο σε παράδοση δεν παραπέμπει λέγοντάς το γυρολιμνιά αντί γύρος της λίμνης. Κάτι τέτοιο, εμπίπτει περισσότερο σε ετυμολογία, φρονώ.
      Είναι απλά αστείο, για αυτό και σας χαρίζω ένα όμορφο χαμόγελο και την αγάπη μου! :)
      Y.Σ.: Δεν θα σας κάνω την χάρη να σταματήσω..

      Διαγραφή
    2. Παναγιώτης Α. Μακρίδης28 Νοεμβρίου 2015 στις 4:01 μ.μ.

      Ντίνα, αν και δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, η Φεισμπουική μας φιλία προέκυψε μέσω του μπλόκ της γυρολιμνιάς… όπου μου δίνεις και νοιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη, την ευκαιρία να βιώνω και να νοιώθω πιο κοντά μέσα από τις εικόνες και τα κείμενά σου, την γενέτειρά μου…
      Πάντα θα υπάρχουν αμφισβιτητές σε ό,τι κάνουμε, δεν μπορούμε, όχι δυστυχώς αλλά ευτυχώς να τους ευχαριστήσουμε όλους και αυτό δεν είναι κακό και είναι η ουσία της προσπάθειάς μας σε ό,τι κι αν κάνουμε στην πορεία της ζωής μας, κάτι άλλο θα ήταν βαρετό και δεν θα μας έδινε το κίνητρο της καλυτέρευσης…αρνητικά σχόλια πάντα γίνονται δεκτά όταν έχουν βάση αλήθειας και όταν κυρίως γίνονται καλοπροαίρετα…αν κάνουμε λάθη, οφείλουμε να τα διορθώνουμε, εξάλλου ουδείς αλάνθαστος και ουδείς αναντικατάστατος, αυτοί που επικρίνουν με πρόσχημα την παράδοση, ας καθήσουν να κάνουν κάτι ανάλογο και σωστότερο, σύμφωνα με τη δική τους οπτική γωνία και γνώμη ή και γνώση, την οποία είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε, με τεκμηριωμένες δηλώσεις, από το να σχολιάζουν και να ζητούν, απαιτούν, ποίο θράσσος, κάποιον να σταματήσει κάτι που πράττει αποκλειστικά και μόνο από αγάπη και χωρίς προσωπικές προβλέψεις ή απολαβές. Εκεί είδε ο ανώνυμος σχολιαστής το θέμα με την παράδοση; Αλλού πουθενά δεν το εντόπισε δηλαδή;
      Λοιπόν, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια που έλεγε και η γιαγιά μου, παρεμπιπτόντως από την Σμύρνη, εγώ γενεολογικά, αν και γεννήθηκα στην Καστοριά, δεν θεωρούμε βέρος Καστοριανός, (καθ‘ ότι οι παππούδες μου Πόντιοι πρόσφυγες) αλλά όμως ας μου το επιτρέψει ο ανώνυμος σχολιαστής να νοιώθω έτσι επειδή έζησα τα πρώτα μου 17,5 έτη στην όμορφή μας Καστοριά. Προτείνω ο σχολιαστής ας αρχίσει το δικό του μπλόκ και ας το ονομάσει „γύρο της λίμνης“ ας κατανοήσει όμως πρώτα, την ουσία της προβολής και ας μην μένεται σε γλωσσικούς ιδιωματισμούς…ακρολιμνιά, γυρολιμνιά, γύρο της λίμνης…όλοι αυτοί έχουν να κάνουν αποκλειστικά και μόνο με την ομορφιά του τοπίου και της φύσης που υπάρχει στην Καστοριά μας…όπως και αν κανείς θέλει να το ονομάσει…
      Ευχαριστώ και συγνώμη για το κατεβατό…

      Παναγιώτης Α. Μακρίδης

      Διαγραφή
    3. Ντίνα, αν και δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, η Φεισμπουική μας φιλία προέκυψε μέσω του μπλόκ της γυρολιμνιάς… όπου μου δίνεις και νοιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη, την ευκαιρία να βιώνω και να νοιώθω πιο κοντά μέσα από τις εικόνες και τα κείμενά σου, την γενέτειρά μου…
      Πάντα θα υπάρχουν αμφισβιτητές σε ό,τι κάνουμε, δεν μπορούμε, όχι δυστυχώς αλλά ευτυχώς να τους ευχαριστήσουμε όλους και αυτό δεν είναι κακό και είναι η ουσία της προσπάθειάς μας σε ό,τι κι αν κάνουμε στην πορεία της ζωής μας, κάτι άλλο θα ήταν βαρετό και δεν θα μας έδινε το κίνητρο της καλυτέρευσης…αρνητικά σχόλια πάντα γίνονται δεκτά όταν έχουν βάση αλήθειας και όταν κυρίως γίνονται καλοπροαίρετα…αν κάνουμε λάθη, οφείλουμε να τα διορθώνουμε, εξάλλου ουδείς αλάνθαστος και ουδείς αναντικατάστατος, αυτοί που επικρίνουν με πρόσχημα την παράδοση, ας καθήσουν να κάνουν κάτι ανάλογο και σωστότερο, σύμφωνα με τη δική τους οπτική γωνία και γνώμη ή και γνώση, την οποία είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε, με τεκμηριωμένες δηλώσεις, από το να σχολιάζουν και να ζητούν, απαιτούν, ποίο θράσσος, κάποιον να σταματήσει κάτι που πράττει αποκλειστικά και μόνο από αγάπη και χωρίς προσωπικές προβλέψεις ή απολαβές. Εκεί είδε ο ανώνυμος σχολιαστής το θέμα με την παράδοση; Αλλού πουθενά δεν το εντόπισε δηλαδή;
      Λοιπόν, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια που έλεγε και η γιαγιά μου, παρεμπιπτόντως από την Σμύρνη, εγώ γενεολογικά, αν και γεννήθηκα στην Καστοριά, δεν θεωρούμε βέρος Καστοριανός, (καθ‘ ότι οι παππούδες μου Πόντιοι πρόσφυγες) αλλά όμως ας μου το επιτρέψει ο ανώνυμος σχολιαστής να νοιώθω έτσι επειδή έζησα τα πρώτα μου 17,5 έτη στην όμορφή μας Καστοριά. Προτείνω ο σχολιαστής ας αρχίσει το δικό του μπλόκ και ας το ονομάσει „γύρο της λίμνης“ ας κατανοήσει όμως πρώτα, την ουσία της προβολής και ας μην μένεται σε γλωσσικούς ιδιωματισμούς…ακρολιμνιά, γυρολιμνιά, γύρο της λίμνης…όλοι αυτοί έχουν να κάνουν αποκλειστικά και μόνο με την ομορφιά του τοπίου και της φύσης που υπάρχει στην Καστοριά μας…όπως και αν κανείς θέλει να το ονομάσει…

      Ευχαριστώ και συγνώμη για το κατεβατό… 

      Διαγραφή
    4. Παναγιώτη καλησπέρα!
      Σχόλια δέχομαι πάντα,για αυτό και δεν διαγράφω ποτέ,κάτι που μπορεί να είναι αρνητικό.(όπως τώρα π.χ.)
      Νομίζω σε γενικές γραμμές,μετά από την τοποθέτησή σου,δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι...μόνο να σε ευχαριστήσω από καρδιάς...ξέρω πόσο αγαπάς την Καστοριά,αν και μακριά της και για 'μένα είναι η καλύτερη ανταμοιβή οι λέξεις που γράφεις..γιατί εδώ και καιρό έρχεσαι πιο κοντά στην Καστοριά μέσα από κάθε ανάρτηση,οπότε αν ένιωθες "προσβολή" αυτή την στιγμή δεν θα ήσουν εδώ,θεωρώ.
      Να είσαι καλά!!

      Διαγραφή
  2. Μαγευτικές οι φωτογραφίες από νυχτερινά πλάνα στην Καστοριά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις